ای وای بر اسیری کز یاد رفته باشد.
وای بر من .ای ارباب خوب شبهای من.ای حسین (ع) ای عزیزم عزیزم.
باز اسم تو بر گوش و دل گنهکار من رسید ومن مجنون رو سیاه را ویران و آواره کرد.
چه کنم که با تمام بدی و آوارگی ام دیوانه و غلام ارباب خوبی چون تو ام.
مرا دریاب و در وادی عرفات و در جامه عرفه وشناخت به واسطه دوستی و محبتت دستم را در دستان خدا بگذار .
ارباب ارباب ارباب.
+ نوشته شده در دوشنبه هجدهم آذر ۱۳۸۷ ساعت 10:15 توسط مهراب کریمی شهرکی
|